Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Ulmus minor & Viscum album subsp. album

fotò
fotò
Ourmèu

Ulmus minor

Ulmaceae

Àutri noum : Ourme, Óume.

Noms en français : Ormeau, Orme champêtre.

Descripcioun :
L'ourmèu, vo l'ourme en mountagno mounte èi pu grand, se recounèis à si fueio pas simetrico à la baso e à si fru.

Usanço :
"Se fahié la ramo à l'autouno [...] avans que la fueio toumbe, quand èro enca vèrdo quoi [...] se coupaves tròu tard, toumbavon tout [...] au mes d'óutobre. Fahian de fais abouminable [...] après lei dounavian ei cabro coumo'cò, ou bèn li òu espoursaves [...] ei lapin atou, quand aviés pas tròu de fen, e bè dounaves un pòu de ramo [...] e fahié de bouon la. [...] Pèr aquelo ramo, ce que fahien tèms passa, pèr garda quaucarèn ! N'en nourrissien lei bèsti tout l'ivèr [...] L'ourme es bouon, oui pasqué tèn bèn la fueio. Castelano (04) (in J.-L. Domenge, EbV, op.cit.). En Alouos se fasié d'"òri d'ourme" emé li galo pèr brula dins "lou calen o lou lanternoun".

Port : Aubre
Taio : 1 à 20 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Ulmus
Famiho : Ulmaceae


Ordre : Rosales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 1 à 2 mm
Flourido : Ivèr

Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Febrié à mars

Liò : Ribiero - Baragno - Ermas - Bartas
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuroupenco-Caucasiano
Ref. sc. : Ulmus minor Mill., 1768

fotò
fotò
Visc

Viscum album subsp. album

Santalaceae Viscaceae

Àutri noum : Viscle, Amendoulié, Grivello, Visc-d'amelié, Visc-de-poumié.

Nom en français : Gui des feuillus.

Descripcioun :
Lou visc es un parasite d'aubre. Aquéu d'aqui s'atrovo sus li fuiaru, majamen l'aliguié e l'acinié, mai peréu sus l'amélié, l'amelanchié, la piboulo...

Usanço :
Au nostre, s'emplegavo subretout pèr adouba la viscado pèr fin d'aganta l'auceliho (fau faire couire li "grano" dins l'aigo). A d'ùni prouprieta medicinalo e veterinàri : servié à passa tèms pèr faire avourta o desliéura li bèsti (P. Lieutaghi, op.cit. p. 266). Dins leberoun èro utilisa contro l'ipertesuro. Mèfi pamens que li grano soun mourtalo (caup d'eterousido cardioutounico). Se dounavo pamens à manja i bèsti l'ivèr (fedo e cabro).

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Viscum
Famiho : Santalaceae
Famiho classico : Viscaceae

Ordre : Santalales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Remarco : fotò
Mars à mai

Liò : Parasito de fuiaru
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Viscum album subsp. album L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
R
ges
CC
C
RR
CCC
CC
CC

Ulmus minor & Viscum album subsp. album

CC
CC
CC
CC
CC
CC
CC
CC

Coumpara Ourmèu emé uno autro planto

fotò

Coumpara Visc emé uno autro planto

fotò